Elke ouder heeft zich minstens één keer afgevraagd : "Doe ik het goed ?" en wat het antwoord ook is, vandaag vertellen wij u waarom het antwoord ja is. Er bestaat niet zoiets als een perfecte ouder en dat is maar goed ook !
In elke fase van het leven van uw kind wordt u overstelpt met vragen. Van hun natuurlijk, maar ook van jou. Je vraagt je vaak af of het een goed idee was om hem dat snoepje te laten eten net voor het eten; of 21.00 uur niet een beetje vroeg/laat is voor bedtijd; of je hem niet moet laten huilen in plaats van hem te troosten, enz.
Al deze vragen, wil ik u eraan herinneren, zijn legitiem. Er is geen gids voor perfect ouderschap; je zult perfect zijn zolang je liefdevol en respectvol blijft. Je zult perfect zijn zolang je je kind begeleidt in zijn leven als je kunt.
Vanaf de eerste stappen...
Zodra uw kind geboren is, zult u van alle kanten advies krijgen. Goed bedoeld natuurlijk, maar je wilt niet per se het ouderschapsplan van tante Monique volgen of het onbetaalbare merk luiers van je zus Lucy kiezen (omdat die de must-have zijn om de billen van je kind op te frissen).
En als je kind groeit, groeit ook de hoeveelheid advies en "ik zou het zo gedaan hebben". Al deze woorden en zinnen kunnen je verstikken, je aan jezelf doen twijfelen en je zelfs depressief maken. Hou daar geen rekening mee. Ik weet het, het is makkelijker gezegd dan gedaan. Maar zijn tante Monique's woorden echt evangelie ? Is er één kind van wie de ouders haar raad hebben opgevolgd, dat nu onberispelijk leeft, geen slechte woorden gebruikt en op de rug van een eenhoorn naar school gaat ? Het antwoord is nee.
De enige persoon wiens advies en ideeën je moet volgen, ben je zelf. Alleen jij, buiten jezelf, weet hoe je kind reageert en zich voelt. Alleen jij kent de vragen die hij stelt, zijn lievelingseten, de kleur van de beker die hij haat. Herinnert u zich de traktatie voor het diner nog die ik aan het begin van dit artikel noemde ? Voor u is het een kleine afwijking van het onberispelijke dieet dat u wilt volgen, maar voor hem is het een herinnering.
... tot later !
Daarom is het geen schande om geen perfecte ouder te zijn. Door je instinct te laten spreken, door los te laten, door op te houden alles te willen controleren, zal de magie gebeuren. Elk klein foutje, elke onverwachte gebeurtenis, elk kattenkwaad kan een onuitwisbare herinnering creëren in het geheugen van uw kind. Het zijn al deze herinneringen die hem zullen vormen en hem maken tot de volwassene die hij zal worden.
Dus denk natuurlijk niet dat dit zal resulteren in een gebrek aan onderwijs van uw kant. Je kunt, en moet, een beetje controle tonen, maar precies de juiste hoeveelheid ! Sluit uw kind niet op in een kooi van vergulde perfectie, maar laat het ook niet afdrijven in een zee van slordigheid. Zoek de middenweg. Je middenweg.
Nogmaals, volg je instinct. Blijf op de hoogte, beantwoord vragen wanneer je kan. Antwoord "Ik weet het niet" als je het niet weet. Durf te zeggen "ik sta het niet toe" evenzeer als "natuurlijk mag je gaan". Ik herhaal: zoek de middenweg. Luister naar dat innerlijke stemmetje dat altijd al bij je was en dat sinds de komst van je kind zelfs nog sterker is geworden.
Dat is wanneer de magie zal gebeuren.
