Onderwijs
Gezinsleven

Help : Mijn baby groeit te snel ! Hoe ga je om met prepuberteit ?

préado

Zijn de dagen van babyuitzet en zuigflessen al lang voorbij ? Je kleintje groeit op en bereikt die delicate maar opwindende leeftijd van prepuberteit. Wij geven u advies over hoe u deze fase voorzichtig en zonder u zorgen te maken kunt doorkomen (of toch niet te veel !).

Het begin van prepuberteit

Het is alom bekend dat de puberteit - en dus de prepuberteit - bij meisjes en jongens niet op hetzelfde moment plaatsvindt. Maar je moet ook in gedachten houden dat er geen harde en snelle regel is over wanneer het begint ! Uw dochter of zoon vertoont misschien niet dezelfde tekenen van prepuberteit als uw buurman die dezelfde leeftijd heeft !

Kortom: iedereen heeft zijn eigen ritme. U zult snel genoeg merken dat uw kind in deze delicate ontwikkelingsfase is gekomen.

De eerste tekenen kunnen lichamelijk zijn : de borsten groeien, het haar wordt talrijker en donkerder, de kaken worden iets vierkanter, de heupen worden geprononceerder, enz. Maar ze kunnen ook sociaal zijn : teruggetrokkenheid, rebellie, zwijgen, tegenstrijdigheden... Een echte minitiener !

Enkele sleutels om zen te blijven

Zodra de eerste tekenen van prepuberteit zichtbaar worden, zul je je baby heel snel zien opgroeien, te snel. Als al deze veranderingen voor jou snel gaan, stel je dan eens voor hem voor! Zijn lichaam en geest zitten vol veranderingen, vragen en soms angsten... Dus luister goed. Je kind kan je wel of niet nodig hebben. De ene dag is hij aanbiddelijk, de volgende dag de vleesgeworden duivel.

Neem het hem niet kwalijk, hij weet niet echt wat er aan de hand is met al die hormonen die hem kwellen.

Luisteren is dus essentieel, maar dialoog ook. Uw kind kan u veel vragen stellen en het is beter dat u voorbereid bent. U moet in de eerste plaats afgaan op uw eigen herinneringen aan deze periode en uw eigen ervaring, maar aarzel niet om de vele boeken en hulpmiddelen te raadplegen die over dit onderwerp bestaan ; zij kunnen een kostbare hulp blijken te zijn.

 Als uw kind, ondanks uw luisteren en uw pogingen tot dialoog, zo gesloten blijft als de mooiste oesters, dan is er één sleutelwoord : geduld ! Je hoeft niet alles meteen te weten, geef je kind de tijd om naar je toe te komen als hij dat nodig heeft. Laat hem gewoon zachtjes weten (met een klein woordje, een beetje aandacht of een klein cadeautje bijvoorbeeld) dat je er altijd zult zijn als hij je nodig heeft, wat het onderwerp of de situatie ook is.

Tem het zonder het te lijken

En ja, een kind dat op weg is naar de puberteit moet op de een of andere manier getemd worden. Nogmaals, veel geduld en kalmte zullen vereist zijn.

Hou het dus eenvoudig : plan gezinsuitstapjes, gezelschapsspelletjes, videospelletjes of zelfs een activiteit waar uw kind dol op is. Zo kunt u de dialoog voorzichtig beginnen (en zelfs uw kind de dialoog laten beginnen), zonder het strikte kader dat u bijvoorbeeld bij het schoolverlaten of bij het eten zou kunnen hebben.

Deze ontspannen sfeer zal ook helpen om uw kind te ontspannen en zijn gedachten af te leiden van dingen die hij misschien nodig heeft maar niet durft te vragen.

Denk er ook aan uw kind een beetje ruimte te geven : laat hem alleen in zijn kamer als hij daarom vraagt, laat hem zijn eigen activiteiten doen, enz. Hij zal dan kunnen zien dat u hem vertrouwt, maar ook dat u niet de politieman bent die hij zich soms voorstelt of waarneemt.

Dus wees geduldig, luister naar hem, maar ook, indien nodig, trek je terug. Je baby is niet echt een baby meer en hij moet ook alleen vliegen.

Vertrouw op jezelf, vertrouw op hem en deze fase van zijn leven zal gevuld zijn met goede herinneringen !